Opis przyrodniczy
Rusałka admirał - Vanessa atalanta (L. 1758)
W piękne ciepłe dni późnego lata pośród opadłych owoców uwijają się liczne motyle. Wśród nich zaobserwować można piękne, ciemno ubarwione Rusałki admirał. Te duże motyle są nie do pomylenia z żadnym innym gatunkiem! Czerwone, bardzo wyraźne pasy na niemal czarnym tle skrzydeł sprawiają, że bez problemu można go rozpoznać nawet w locie. Długość przedniego skrzydła dochodzi u niego nawet do 3cm, co powoduje, że jest to jeden z największych przedstawicieli naszej motylowej fauny.
Jest to owad bardzo rozpowszechniony, którego można spotkać zarówno na skrajach lasów, na łąkach, polanach śródleśnych, a gdy dojrzałe owoce spadają już z drzew, często można obserwować go w sadach. W całym kraju jest bardzo pospolity i stosunkowo liczny.
Poza granicami Polski występuje w całej Europie. Gdy lato jest wyjątkowo ciepłe zalatuje nawet w pobliże koła polarnego. Co ciekawe, często jest nazywany „ptakiem wędrownym” motyli. Jest to najbardziej znany przykład migracji wśród europejskich owadów. Przylatuje do nas w pierwszej połowie maja z Europy południowej, a nawet niektóre okazy z północnej Afryki. Z reguły występuje jedno pokolenie w ciągu roku. W sprzyjających warunkach czasami zdarzają się dwa pokolenia. Ich gąsienice na całym ciele pokryte są rozgałęzionymi kolcami. Stanowią one element obronny larwy, bowiem sprawiają, że wygląda jakby była ona „uzbrojona” a ponadto, wydaje się być większą niż w rzeczywistości jest. Gąsienice żerują pojedynczo na pokrzywach, a gdy tych zabraknie zdarza się że możne je spotkać na ostach. Kolejnym stadium rozwojowym jest poczwarka. Najczęściej jest ona koloru brązowego lub szarego i wisi „do góry nogami” przyczepiona do łodygi pokrzyw, którymi żywiły się larwy. Po kilkunastu dniach z poczwarki wychodzi dorosły motyl.
Osobniki dojrzałe pozostają u nas jeszcze przez około miesiąc i z ostatnimi ciepłymi dniami września odlatują na południe.
Autor opisu: Marcin Krejckant
Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK