Opis przyrodniczy
Rezerwat przyrody „Mechacz Wielki”
Rezerwat „Mechacz Wielki” znajduje się w centralnej części Puszczy Romnickiej, 8 km na wschód od Gołdapi. Rezerwat utworzono w 1974 roku w celu ochrony unikalnego w skali kraju, dobrze wykształconego, rozległego kompleksu borów bagiennych, borów mieszanych bagiennych i mszarów, charakterystycznych dla Puszczy Rominckiej. Jest unikalny w skali kraju dzięki nagromadzeniu gatunków rzadkich i reliktowych. Zajmuje powierzchnię 146,72 ha na terenie nadleśnictwa Gołdap.
W rezerwacie znajduje się bogata roślinność-ponad 200 gatunków. Zbiorowiska roślinne to głównie lasy z przewagą sosny, świerka, olszy czarnej. Występują tutaj gatunki podlegające ochronie ścisłej tj. wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia), listera sercowata (Listera cordata), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum). Z gatunków rzadkich na uwagę zasługują: czermień błotna (Calla palusttris), szalej jadowity (Cicuta virosa), żurawina błotna (Oxycoccus microcarpus), przygiełka biała (rhynchospora alba).
Rezerwat zamieszkują łoś, jeleń, sarna, dzik, żubr, lis, jenot, wydra, wilk. Rzadko można spotkać rysia, zająca bielaka. Dość liczna jest populacja bobrów. Do najbardziej ciekawych ptaków żyjących na terenie należy zaliczyć: rybołowa, orlika krzykliwego, bociana czarnego, żurawia, włochatkę, kanię rudą, dzięcioła białogrzbietego, wąsatkę.
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos; Obszary Chronione i Pomniki Przyrody Województwa Warmińsko-Mazurskiego; UW, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, Olsztyn 1999.
Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko- Mazurskiego nr 182 z dn. 16 listopada 2010 roku; Rozporządzenie nr 62 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 2 listopada 2010 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Mechacz Wielki”.
Autor opisu: Agata Szadziewska