Ochrona przyrody

Zwierzęta

Rośliny

Grzyby

Hydrografia

Pozostałe

Turystyka

Polecamy

Opis przyrodniczy

Przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis Mill.)



Przylaszczka należąca do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae) jest często spotykana w lasach Warmii i Mazur.

Status prawny: gatunek podlega ochronie ścisłej.

OPIS: Wieloletnia roślina o skórzastych, częściowo zimotrwałych, odziomkowych liściach. Nowe liście pojawiają się dopiero po kwitnieniu. Liście 3-klapowe, klapy jajowate, całobrzegie. Na pędzie kwiatowym tuż pod okwiatem znajduje się okółek 3-liściowy, bardzo podobny do działek kielicha. Okwiat niezróżnicowany na kielich i koronę. Kwiaty pojedyncze, członów okwiatu 6-10. Pręciki i słupki liczne, ustawione spiralnie. Owocem są liczne orzeszki z białym grzebykiem (elajosomem) zawierającym substancje tłuszczowe. Owoce rozsiewane są przez mrówki. Pędy kwiatowe wyrastają wiosną z kątów zeszłorocznych liści. Wysokość rośliny 8-15 cm.

OKRES KWITNIENIA: III-IV(V); kwiaty niebieskie, czasem różowe.

SIEDLISKO: Cieniste lasy liściaste (buczyny, grądy); gleby wapienne, gliniaste.

ROZMIESZCZENIE: Na całym niżu, coraz rzadsza wskutek bezmyślnego niszczenia kwiatów wiosną.

WARTO WIEDZIEĆ:
Przylaszczce grozi wyginięcie. Spowodowane jest to bezmyślnym, niszczeniem (zrywaniem) kwiatów wiosną. Doprowadza to miejscami do całkowitego zaprzestania wytwarzania przez rośliny owoców.
Przylaszczka zamyka kwiaty na noc (podobnie w czasie pochmurnej pogody).
Cała roślina słabo trująca.


Bibliografia
Lippert W., Podlech D., 1995. Encyklopedia kieszonkowa. Kwiaty. Muza, Warszawa.
Mowszowicz J., 1986. Pospolite rośliny naczyniowe Polski. PWN, Warszawa.
Mowszowicz J., 1987. Flora wiosenna. WSiP, Warszawa.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną. Dz. U. Nr 168 poz.1764.



Autor opisu: Grzegorz Fiedorowicz








   


O nas...



Partnerzy