Ślimak gajowy (Cepaea nemoralis)

Jeden z częściej spotykanych ślimaków w Olsztynie o dużej zmienności ubarwienie muszli. Łatwo pomylić go ze ślimakiem ogrodowym. Na Warmii i Mazurach ślimak ten jest gatunkiem synantropijnym. Przysmak drozdów.

Ślimak ogrodowy zwany także wstężykiem gajowym, należy do rodziny Helicidae. Muszlę ma błyszczącą, jasnożółtą lub z brązowymi pasami, czasem cała w kolorze kakao. Wielkość muszli dorosłego ślimaka ogrodowego dochodzi do 2,7 cm szerokości i 2 cm wysokości. Cecha charakterystyczna jest brązowy kolor wargi (część muszli), co odróżnia go od ślimaka ogrodowego (Cepaea hortensis). Ślimaka gajowego spotkać można w lasach, zakrzyczeniach, parkach, cmentarzach, ruinach. Jest gatunkiem synantropijnym w wielu regionach. Pierwotnie występował najprawdopodobniej na Pomorzu Zachodnim. Obecnie zawleczony przez człowieka, jako gatunek synantropijny, wyspowo rozmieszczony jest w całym kraju. Swoją wędrówkę po Polsce wraz z człowiekiem rozpoczął już w Średniowieczu.

Ślimak gajowy jest gatunkiem zachodnioeuropejskim, ale jako gatunek synantropijny dotarł aż do krajów nadbałtyckich i do Węgier. Jako gatunek inwazyjny dotarł także do Ameryki Północnej.

Bibliografia



Autor opisu: St.Czachorowski