Welski Park Krajobrazowy

Zwiedzając południową część naszego województwa możemy trafić do niewielkiej miejscowości o nazwie Jeleń, gdzie znajduje się siedziba Welskiego Parku Krajobrazowego.



Park został utworzony w 1995 roku dla ochrony wyjątkowych walorów przyrodniczo-kulturowych. Teren parku, to wymarzone miejsce do wypoczynku na łonie natury, szczególnie jeśli lubi się wypoczynek nad wodą. Znajduje się tu trzynaście jezior, które głównie są pochodzenia polodowcowego. Charakteryzują się dość dużą głębokością, a także specyficznym kształtem – jeziora rynnowe są długie, ale za to wąskie, ich brzegi zaś oraz dno są dosyć strome. Leśne otoczenie tych zbiorników i czysta, przejrzysta woda sprawiają, że każdy chciałby się tu zatrzymać na dłużej, by w ciszy i spokoju rozkoszować się pięknem przyrody i zakosztować orzeźwiającej kąpieli. Najbardziej zadowoleni z pobytu na terenie parku będą miłośnicy dzikiej przyrody. Liczne torfowiska wysokie, to unikalne i zarazem urzekające swym pięknem zbiorniki wodne, których powierzchnia jest pokryta tzw. płem. Specyficzne gatunki roślin tworzą zwartą i bardzo wytrzymałą warstwę pływającą na powierzchni. Chodzenie po niej dostarcza niezwykłych wrażeń, jednak może być niebezpieczne, gdyż w niektórych miejscach warstwa ta może być cienka i wtedy niewątpliwie grozi nam niespodziewana kąpiel. Torfowiska są ponadto miejscem bytowania dużej ilości ptactwa wodno-błotnego, a także unikalnych gatunków flory i fauny bezkręgowej. Nazwa parku wzięła się od przepływającej przez niego rzeki Wel. Ten naturalnie meandrujący ciek jest jedną z ulubionych tras kajakarzy. Niesamowite widoki, a miejscami niemal górski charakter rzeki, sprawiają, że spływy nią dostarczają niezapomnianych wrażeń. W granicach parku znajdują się cztery rezerwaty przyrody. „Czapliniec Werski” to rezerwat ornitologiczny utworzony dla ochrony miejsc gniazdowania kolonii czapli siwej, która to znajduje się niedaleko wsi Wery. Dodatkowo jego obszar porasta bór mieszany gdzie spotkać można kokoryczkę okółkową – gatunek rośliny, który naturalnie występuje w górach, jednak akurat tam znalazł odpowiednie warunki do wzrostu. Drugim rezerwatem ścisłym jest „Bagno Koziana”, które obejmuje obszary bagnisto-torfowiskowe z występującą tam charakterystyczną dla tych terenów awifauną. „Ostrów Tarczyński” ma z kolei charakter leśno-krajobrazowy. Jest to półwysep leżący pomiędzy jeziorem Grądy i Tarczyńskim. Został utworzony dla ochrony urozmaiconego terenu porośniętego lasami grądowymi i borami mieszanymi. Można tu spotkać bardzo rzadkie i zagrożone w naszym kraju widłaki. Bliskość jezior tworzy natomiast idealne warunki dla gniazdowania rybołowa, orlika krzykliwego, czy największego naszego ptaka drapieżnego, czyli bielika. Bardzo trudno zobaczyć je z bliska, jednak ci szczęściarze którzy mieli okazję zetknąć się „oko w oko” szczególnie z tym ostatnim, na pewną bardzo długo nie zapomną tego widoku. Ostatnim rezerwatem jest „Piekiełko”. Jak poprzedni, ten również jest o charakterze leśno-krajobrazowym. Obejmuje bardzo malowniczy przełom rzeki Wel, o górskim charakterze. Cechy szczególne tego odcinka to bardzo wartki nurt, duży spadek, naturalne meandry oraz kamieniste dno. Nad brzegami można spotkać niewielkiego ptaszka o nazwie pluszcz, który normalnie występuje na południu Polski nad brzegami górskich potoków. Jednak unikalne ukształtowanie terenu i rzeki sprawiło, że zadomowił się i tam. Rezerwat „Piekiełko” jest szczególnie cenny jeszcze z jednego powodu – odbywa się tu tarło wielu ryb łososiowatych. Welski Park Krajobrazowy to nie tylko cudowna przyroda, ale również bogactwo dziedzictwa kulturowego. Znajdziemy tu liczne zabytkowe budowle sakralne, budynki mieszkalne i gospodarcze z XIX wieku, jak również przemysłowe czy użyteczności publicznej. Nie brakuje również zespołów dworsko-pałacowych z malowniczymi założeniami zieleni. Osoby fascynujące się historią, z radością zechcą odwiedzić stanowiska archeologiczne, gdzie głównie prowadzone są badania stanowisk z późnego średniowiecza. Spotkać tu można także miejsca pamięci narodowej. Dodatkowo w budynku zarządu parku, znajduje się muzeum etnograficzne, gdzie oglądać można m.in. sprzęty codziennego użytku.


Posłuchaj dźwiękowy przewodnik MP3.




Autor opisu: Marcin Krejckant


Wyświetl większą mapę