Opis przyrodniczy
Wstężyk ogrodowy (Cepaea hortensis)
Wstężyk ogrodowy zwany też ślimakiem ogrodowym, rodzina ślimakowate (Helicidae). Wielkość 19-21 mm, występuje w miejscach wilgotnych, na skraju lasów i zarośli, często widoczny po deszczu. Żywi się liśćmi i owocami oraz glonami rosnącymi na pniach drzew. Spotkać go można nie tylko na ziemi czy wśród zarośli ale także wpełza na drzewa, czasem nawet wysoko.
Muszla jasnożółta, często z brązowymi pasami (może być ich 5), lśniąca. Występuje wiele odmian barwnych. Cechą charakterystyczna, umożliwiająca poprawne zidentyfikowanie tego gatunku jest otwór muszli otoczony białą wargą. Żyje w lasach i krzewiastych zaroślach, parkach, ogrodach, cmentarzach. Podczas bezdeszczowej pogody, suszy, zamyka wejście do muszli wieczkiem ze śluzu.
Gatunek pospolity w całym kraju, głownie jednak w zachodniej i północnej Polsce (w innych regionach jest rzadszy). Podobny do niego jest wstężyk gajowy (Cepaea nemoralis). Wstęzyk ogrodowy jest gatunkiem środkowo- i zachodnioeuropejskim. Wschodnia granica jego zasięgu biegnie przez Polskę i Słowację.
Bibliografia
Brtek L. i inni, 1983. Świat zwierząt. PWRiL, Warszawa.
Dreyer W., 1995. Staw – rośliny i zwierzęta. Wyd. Multico, Warszawa
Autor opisu: St.Czachorowski