Uszak bzowy (ucho bzowe) (Auricularia auricula-judae (Bull.) Quél.)

Synonim: Hirneola auricula-judae (L.) Berk.

Pozycja systematyczna (*).

Królestwo: grzyby właściwe (Fungi)

Typ: grzyby podstawkowe (Basidiomycota)

Klasa: podstawczaki (Basidiomycetes)

Podklasa: podstawczaki złożonopodstawkowe (Phragmobasidiomycetidae)

Rząd: uszakowce (Auriculariales)

Opis. Owocnik średnicy 3-15 cm, początkowo kubkowaty, później nieregularnie miseczkowaty, często pofałdowany, bokiem przyrośnięty po podłoża, zazwyczaj zrośnięty po kilka; pojedyncze owocniki przypominają małżowinę uszną; barwa cielistobrązowa do czerwonobrązowej. Górna powierzchnia owocniki delikatnie filcowata; dolna gładka do falistej. Miąższ cienki, bez smaku i zapachu; w stanie wilgotnym chrząstkowaty, elastyczny; w stanie zasuszonym twardy, łamliwy, silnie skurczony. Owocniki zasuszone po namoczeniu powracają do pierwotnych rozmiarów.

Występowanie. I-XII; suche owocniki możemy obserwować przez cały rok, świeże najczęściej w okresach wilgotnej pogody (wiosna, jesień, zima w czasie odwilży). Na starych, obumierających pniach i gałęziach bzu czarnego (Sambucus nigra), spotykany także na klonie jesionolistnym, robinii grochodrzew i morwie. Dość częsty. Gatunek znany z kilku stanowisk w Olsztynie (np.: parki miejskie, skwery, las kortowski).