Opis przyrodniczy
Majkowate (chrząszcze)
Majkowate to chrząszcze o skomplikowanym rozwoju z hipermetamorfozą, pasożyty pszczół oraz … surowiec do wyrobu afrodyzjaków i trucizn. To ostatnie za sprawą kantarydyny. Dorosłe owady są roślinożerne, stadia larwalne pasożytnicze lub są drapieżnikami.
Majkowate (Meloidae) – rodzina chrząszczy o różnym wyglądzie. Poza oleicami (zobacz oleica), krępymi i beczułkowatymi, spotykane są chrząszcze bardziej smukłe (np. majka lekarska, sąsiad dziwaczek czy majkowiec), najczęściej jaskrawo ubarwione. Tylna część głowy jest silnie zwężona.
Zaniepokojone owady wydzielają hemolimfę z trująca kantarydyna. Żółto zabarwiona, oleista ciecz wydzielana jest z otworów znajdujących się w pobliżu połączenia goleni z udem.
Larwy wszystkich gatunków z rodziny majkowatych prowadzą pasożytniczy tryb życia – część gatunków pasożytuje w gniazdach pszczół i trzmieli, inne w kokonach jajowych prostoskrzydłych (do prostoskrzydłych należą pasikoniki i koniki polne). Majkowate mają najczęściej złożony rozwój z hipermetamorfozą – trzy różne stadia larwalne i dwa poczwarkowe. Liczniej występują w krajach o ciepłym klimacie. W Europie żyje 35 gatunków, w Polsce 18. Majkowate występują na całym świecie, opisanych jest ponad 2 tys. gatunków.
Larwy, po wyjściu z osłonek jajowych, wpełzają na kwiaty i tam Czekaja na pszczoły lub trzmiele. Kiedy pszczoła przyleci do kwiatu spijać nektar i zbierać pyłek, larwy majkowatych przyczepiają się do ich odnóży. Razem z pszczołą – jako pasażer „na gapę” dostają się do gniazda i tam pasożytując odbywa się ich dalszy rozwój. Majkowate często pasożytują na pszczoła żyjących samotnie z rodziny porobnicowatych, pszczolinkowatych czy lepiarkowatych, rzadziej spotykane są w ulach pszczoły miodnej.
Bibliografia
Bellmann Heiko „Owady. Dodatkowo: najważniejsze pajęczaki”. Wyd. Multico, Warszawa 1999.
Brtek L. i inni, 1983. Świat zwierząt. PWRiL, Warszawa.
Fauna Polski. Charakterystyka i wykaz gatunków. Tom I, Warszawa, 2004
Sandner Henryk, 1989. Owady. PWN, Warszawa.
Szujecki A., 1998. Entomologia leśna, tom 1. Wyd. II poprawione. Wyd. SGGW, Warszawa.
Zahradnik Jiri, 1996. Przewodnik – owady. Multico, Warszawa.
Autor opisu: St.Czachorowski