Ochrona przyrody

Zwierzęta

Rośliny

Grzyby

Hydrografia

Pozostałe

Turystyka

Polecamy

Opis przyrodniczy

Strangalia plamista czyli pętlak pstrokaty



Strangalia plamista zwana także pętlakiem pstrokatym (Rutpela maculata Poda, dawniej jako Leptura maculata = Strangalia maculata), to jeden z pospolitszych gatunków chrząszcza z rodziny kózkowatych (Coleoptera: Cerambycidae). Najłatwiej spotkać owady dorosłe latem (od czerwca do końca sierpnia), które przesiadują na kwiatostanach roślin baldaszkowatych. Dorosłe owady żywią się bowiem pyłkiem kwiatowym, pręcikami i nektarem. Gatunek występuje głównie w lasach liściastych. Dorosłe owady najłatwiej spotkać na leśnych drogach, śródleśnych łąkach czy polanach.



Owad dorosły wielkości 14-20 mm. Cechą szczególną są wzgórki na przedpleczu, jasne pierścienie zgadujące się na nasadzie członów czułków (począwszy od trzeciego), ubarwienie odnóży – żółtawe, tylko na udach trzeciej pary czarne. Ubarwienie dorosłych chrząszczy jest zmienne – można spotkać osobniki o różnie ubarwionych plamach na pokrywach skrzydłowych. Dymorfizm płciowy wyraża się w większych zębach na ostrogach tylnych goleni.

Dorosłe owady składają jaja na próchniejących leśnych drzewach i krzewach. Wykluwające się larwy wwiercają się w drewno i drążą długie korytarzyki. Larwy rozwijają się głównie na drzewach i krzewach liściastych: dębach, grabach, osice, brzozie, topoli, wierzbach, na głogu i leszczynie. Znacznie rzadziej żerują na jałowcu czy sośnie. Larwy żerują w martwym i rozkładającym się drewnie, głównie w częściach przyziemnych cienkich pni, leżących na ziemi gałęziach, korzeniach. Rozwój trawa 2-3 lata. Występuje w lasach liściastych. Imagines spotykane na śródleśnych łąkach, porębach i leśnych drogach od czerwca do lipca. Dorosłe odżywiają się pyłkiem kwiatowym, zarówno roślin zielnych jak i drzewiastych. Są zapylaczami.



Występuje w całej Europie, Kaukazie, północnym Iranie i Azji Mniejszej. W Polsce spotykany na terenie całego kraju, za wyjątkiem wyższych partii górskich.

Bibliografia

Gerstmeier R., Chrząszcze – rozpoznawanie i ochrona. Wyd MULTICO. ISBN 83-7073-105-8

Zahradnik Jiri, 1996. Przewodnik – owady. Multico, Warszawa.

Zahradnik J., 2001. Przewodnik – kózkowate. Wyd. MULTICO, Warszawa.

Zieliński S., 2002. Kózkowate. Wyd. Lub. Klubu Przyr., Świebodzin.




Autor opisu: St.Czachorowski








   


O nas...



Partnerzy