Ochrona przyrody

Zwierzęta

Rośliny

Grzyby

Hydrografia

Pozostałe

Turystyka

Polecamy

Opis przyrodniczy

Łoś (Alces alces)



Łoś jest największym zwierzęciem z rodziny jeleniowatych Europy.  Wygląd łosia jest bardzo charakterystyczny, zwierzę ma krępy tułów, długie nogi, a głowę samców zdobi piękne poroże.  W Europie występuje na północy i północnym wschodzie.


Obszar zasiedlany przez łosie jest bardzo szeroki i obejmuje północną część Ameryki Północnej, całą północną część Azji, europejską część Rosji, Estonię, Łotwę, Litwę, Skandynawię, a zachodnia granica zasięgu gatunku w Europie kończy się w Polsce. Osobniki migrujące można spotkać również w Niemczech i Europie południowej.

Łoś jest typowym mieszkańcem tundry i tajgi, gdzie wysokość pokrywy śnieżnej nie przekracza 60-70 cm. W Europie zwierzęta te zamieszkują rozległe wilgotne lub podmokłe lasy nizinne, bory bagienne, torfowiska, bagna, rozlewiska rzek.

Podstawę pokarmu łosia stanowią w lecie trawy, zielne rośliny dwuliścienne, pędy i liście drzew, a w zimie pędy krzewów, drzew liściastych oraz iglastych. W tym okresie powodują duże szkody w młodnikach sosnowych. Dorosły łoś zjada ok. 20kg pokarmu dziennie, a jego pełny żołądek może ważyć do ok.65 kg.

Łoś jest największym przedstawicielem rodziny jeleniowatych- masa ciała dorosłych osobników wynosi 270- 500 kg, samice są nieco mniejsze. Polskie łosie nie osiągają tak spektakularnych rozmiarów ciała i masa ich ciała dochodzi do 400 kg. Długość ciała dorosłych zwierząt dochodzi do 240-320 cm, wysokość w kłębie do 230 cm. Na stałe uzębienie łosia składają się 32 zęby.

Łoś ma krępy tułów, znacznie wyższy w części przedniej, długie nogi zakończone szerokimi kopytami, szyja krótka z niedużą grzywą, charakterystyczna broda. Głowa bardzo duża i wydłużona z wygarbioną częścią nosową, uszy owalne i długie. Samce posiadają potężne poroże, które może przybierać postać szerokich łopat, a jego ciężar osiągać ponad 40 kg, a rozpiętość tych łopat ponad 200cm. Sierść łosia jest szarobrunatna, w okresie zimowym jaśniejsza niż latem.

Łosie żyją samotnie lub w niewielkich grupach utworzonych najczęściej przez samce i klępy bez potomstwa. Są zwierzętami aktywnymi przez całą dobę, z dwoma szczytami aktywności: o świcie i o zmierzchu. Bardzo dobrze pływają, a nawet nurkują na głębokość do 5m. Łosie mają słaby wzrok, ale dobrze wykrywają ruch. Słuch jest znakomity, w czym pomagają im uszy obracające się o 180 o. Podobnie dobrze wykształcony jest węch.

Okres rui (bukowiska) przypada na wrzesień i trwa nieraz do początków października. Samice przywabiają samce przeciągłymi głosami, które są słyszalne na odległość 3km. Ciąża trwa 225- 245 dni, samica w końcu kwietnia lub na początku maja rodzi jedno młode, choć dość często zdarzają się bliźnięta. Młode zaczynają zjadać pokarm roślinny od 3 tygodnia życia i już sprawnie podążają za matką. Cielęta są w pełni odchowane po 5 miesiącach, ale pozostają z matką do ukończenia 1 roku życia. Maksymalna długość życia łosi wynosi nieco ponad 20 lat. Najważniejszymi naturalnymi wrogami łosi są niedźwiedzie i wilki.




Na Kaszubach w okolicy Ostrzyc znajduje się Łosiowa dolina. Znajdują się tam oswojone łosie, które dotarły do Polski ze Szwecji.

Bibliografia

1)    Okarma H., Tomek A. 2008 Łowiectwo. Wydawnictwo Edukacyjno- Naukowe H2O, Kraków: 211- 212.

2)    Amann G.: Ssaki i zwierzęta zmiennocieplne. Wyd. MULTICO, Warszawa 1994

3)    Serafiński W., Wielgus – Serafińska E. : Ssaki. Wyd. PWN, Warszawa 1988





Autor opisu: Katarzyna Zwirska






   


O nas...



Partnerzy