Kłopotek czarny (Spondylis buprestoides L.)

Kłopotek czarny (Spondylis buprestoides), osiąga długość od 12 do 24 mm. Ciężko więc o nim powiedzieć że jest olbrzymem, ale na wielu osobach, owad takiego kalibru może może robić wrażenie. Jego ciało jest krępe, walcowate o matowym, czarnym ubarwieniu. Na głowie znajdują się dość krótkie jak na kózkowate czułki, para czarnych oczu złożonych a także aparat gębowy typu gryzącego. Na szczególną uwagę w jego budowie zasługują dość pokaźne żuwaczki. Nieprawidłowo schwytany chrząszcz jest wstanie dość boleśnie nimi uszczypnąć.

Występowanie. Kłopotek zamieszkuje Europę, Azję Mniejszą, Syberię, Chiny oraz Japonię. Można go spotkać przede wszystkim w borach sosnowych, w mniejszym stopniu zaś świerkowych. Niejednokrotnie pojawia się także w tartakach. W Polsce jest gatunkiem pospolitym, także w województwie Warmińsko-Mazurskim.

Dorosłe owady pojawiają się w od połowy czerwca i latają aż do końca sierpnia. Dzień spędzają ukryte pod odstającą korą pniaków lub lezącymi pniami drzew. Latać, zaczynają głównie popołudniu, wieczorem oraz w nocy. Kłopotki przeważnie, kopulują ze sobą na ziemi w pobliżu korzeni nie okorowanych pniaków, martwych pni lub obumierających drzew (głównie sosen, rzadziej innych drzew iglastych). Po kopulacji, samice zagrzebują się w ziemi, jaja zaś, składają zwykle na korzeniach pniaków. Podczas żerowania, larwy posuwają się od dolnych partii korzeni w górę. Maksymalnie mogą osiągnąć długość 32 mm. Rozwój trwa od 2 do 4 lat. Imago żyją około 3 tygodni.

Choć na pierwszy rzut oka, kłopotek może wydawać się owadem szkodliwym, tak naprawdę jest bardzo pożyteczny, gdyż przyczynia się do rozkładu starego drewna.