Żółciak siarkowy (Laetiporus sulphureus (Bull.: Fr.) Murr.)

Już w maju możemy spotkać okazałe, żółtawo pomarańczowe owocniki żółciaka siarkowego. Jest to jedna z nielicznych „hub” wytwarzająca jednoroczne, jadalne owocniki.

POZYCJA SYSTEMATYCZNA (*):
Typ: grzyby podstawkowe (Basidiomycota)
Klasa: podstawczaki (Basidiomycetes)
Rząd: żagwiowce (Polyporales)

OPIS OWOCNIKA
Owocniki duże, 10-40(50) cm średnicy, bocznie przyrośnięte do podłoża, zazwyczaj dachówkowato ułożone jeden nad drugim, jednoroczne. Cechą charakterystyczna jest barwa owocnika – siarkowożółta lub pomarańczowa z jaśniejszym brzegiem – cytrynowym. Starsze owocniki blakną, są zazwyczaj szarożółtawe. Miąższ owocnika miękki, soczysty, barwy kremowej; z wiekiem barwa jaśnieje. Stare owocniki (wyschnięte) stają się lekkie, kruche. Zapach owocników niezbyt przyjemny; smak za młodu kwaskowaty, na starość gorzki.

WYSTĘPOWANIE: V-VI (-VIII); na starych drzewach liściastych, często pomnikowych; główne gatunki żywicielskie: dąb, topola, robinia, wierzba; częsty na terenie całego kraju, na drzewach przydrożnych, parkowych, w sadach, w lasach.

WARTOŚĆ UŻYTKOWA: młode owocniki jadalne, na surowo trujący

WARTO WIEDZIEĆ:
Bardzo groźny pasożyt drzew, powoduje brunatną zgniliznę drewna; drzewa zaatakowane szybko obumierają.

Bibliografia



Autor opisu: Grzegorz Fiedorowicz