Podbiał pospolity (Tussilago farfara L.)

Jedną z pierwszych kwitnących wiosną roślin jest podbiał pospolity należący do rodziny astrowatych (Asteraceae).

OPIS: Podbiał pospolity posiada długie podziemne kłącza, z których wczesną wiosną wyrastają pędy kwiatostanowe o wysokości 10-20 cm. Pędy kwiatostanowe wyrastają w kępkach. Pokryte są drobnymi łuseczkami pajęczynowato kutnerowato owłosionymi. Liście pojawiają się później, po przekwitnięciu kwiatów. Liście są okrągłosercowate, brzegiem nierówno ząbkowane, długoogonkowe; spód liścia pokryty białym kutnerem. Kwiaty zebrane w koszyczek (często brany za pojedynczy kwiat). Na szczycie pędu kwiatowego znajduje się pojedynczy kwiatostan – koszyczek, wewnątrz którego znajdują się kwiaty rurkowate, otoczone kilkoma szeregami wydłużonych, wąskich kwiatów nibyjęzyczkowatych żeńskich. Po przekwitnięciu koszyczek zwisa. Owocem jest niełupka zaopatrzona w liczne, jedwabiste włoski puchu kielichowego. Wysokość rośliny 5-35 cm.

OKRES KWITNIENIA: II-III(IV); kwiaty złocistożółte

SIEDLISKO: Przydroża, pola, nasypy, zbocza, gruzowiska itp.; gleby zwykle gliniaste lub wapienne, podmokłe.

ROZMIESZCZENIE: Pospolity na terenie całego kraju.

WARTO WIEDZIEĆ:
Kłącza dochodzą czasami do 40-60 cm długości. Nawet małe, centymetrowe, kawałki podziemnych kłączy są zdolne do zakorzenienia się i wytworzenia pędów nadziemnych.
Roślina o właściwościach leczniczych: liście podbiału (Folium Farfarae) i kwiat podbiału (Flos Farfarae) stosowane są jako środek wykrztuśny i zmiękczający.

UWAGA: W ostatnim czasie w liściach podbiału stwierdzono występowanie alkaloidów pirolizydynowych, które mogą uszkadzać wątrobę i wywoływać raka.

Bibliografia



Autor opisu: Grzegorz Fiedorowicz