Ochrona przyrody

Zwierzęta

Rośliny

Grzyby

Hydrografia

Pozostałe

Turystyka

Polecamy

Opis przyrodniczy

Kraska (Coracias garrulus)



Bliski wymarcia ptak wielkości gołębia, o charakterystycznym pstrym, lazurowo- czerwonobrązowym upierzeniu, ciemnym dziobie i żółtawych nogach. Dzięki dość egzotycznemu umaszczeniu nie sposób pomylić jej z żadnym innym ptakiem. W Polsce występuje ok. 100 par lęgowych głównie na wschodzie kraju. Kraska podlega w Polsce ochronie ścisłej.

Kraski osiągają wielkość sójki, charakteryzują się żywym turkusowo- brązowym umaszczeniem, ciemnym dziobem i żółtymi nogami oraz dobrze widoczną z bliska duża głową z mocnym dziobem zakończonym hakiem. Długość ciała sięga 31-32 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 55 cm, masa ciała zaś 120- 150 g. Osobniki młodociane nie są tak barwne jak dorosłe, szczególnie mnie wyraźne są niebieskie partie upierzenia, które są u nich zielono-brązowe.
Ptaki te preferują obrzeża starych lasów, szczególnie sosnowych, z fragmentami starodrzewu, sąsiadujące z otwartymi terenami rolniczymi. Gnieżdżą się głównie w  dziuplach starych dębów i sosen, na południu również w skalnych urwiskach. Występuje w środkowej, wschodniej i południowej Europie. Wąskim pasmem zasiedla także północno- zachodnie wybrzeże Afryki, w Iraku i Iranie. W Polsce ptaki te są rzadkimi mieszkańcami suchych i ciepłych terenów nizinnych, głównie Kurpi, Podlasia, Roztocza i Kielecczyzny. Populacja polska znajduje się na zachodniej granicy areału lęgowego tego gatunku. W Polsce występuje ok. 100 par lęgowych tego gatunku. Mimo ochrony legowisk i rozwieszania budek lęgowych gatunek ten jest bliski wymarcia.
Kraski przylatują do nas na początku maja, lęgi wyprowadzają raz w roku. Zajmują obszerne dziuple wykute przez dzięcioły zielone lub czarne, naturalne otwory  w spróchniałych konarach drzew liściastych, także owocowych oraz w budkach lęgowych. Tuż po zajęciu terytoriów lęgowych samce wykonują loty tokowe- godowy taniec przed swoimi partnerkami, wydając przy tym terkoczące dźwięki. Samice ścielą skąpo gniazdo piórami i częściami roślin. Na przełomie maja i czerwca samica składa 4-5 białych, błyszczących jaj i wysiaduje je z niewielką pomocą samca przez 17- 19 dni. Pisklęta są gniazdownikami, rodzą się nagie i ślepe. Po 4 tygodniach opuszczają gniazdo, ale rodzice dokarmiają je jeszcze przez okres 3-4 tygodni.
Pokarmem krasek są głównie duże owady jak świerszcze, chrząszcze i szarańcze, czatuje na nie siedząc na wysokim stanowisku, np. słupie telegraficznym. Ze smakiem zjada również dżdżownice, żaby, jaszczurki, młode węże i pisklęta. Kraski często odzywają się ochrypłym „rak- rak”. Na przełomie sierpnia i września odbywa się jesienna migracja. Zimowiska krasek znajdują się na  afrykańskich sawannach.

Bibliografia
·    Karetta M. 2010. Atlas ptaków. Pascal.
·    Kruszewicz A. 2005. Ptaki Polski. Multico.
·    Przybyłowicz A. 2009. Atlas ptaków polskich. Publicat.
·    Singer D. 2005. Atlas ptaków Europy. Delta.
·    Sterry P., Cleave A., Clements A., Goodfellow P. 2003. Ptaki Europy. Świat Książki.



Autor opisu: Katarzyna Zwirska






   


O nas...



Partnerzy