Ochrona przyrody

Zwierzęta

Rośliny

Grzyby

Hydrografia

Pozostałe

Turystyka

Polecamy

Opis przyrodniczy

Rybitwa czarna (Chlidonias niger)



Mała, uderzająco ciemna rybitwa. Dorosły ptak w porze lęgowej ma czarno ubarwioną głowę, pierś i brzuch, skrzydła i grzbiet szare, a ogon czysto biały. Czarne umaszczenie głowy nie utrzymuje się jednak długo i w późniejszym okresie jest ona coraz jaśniejsza. Łowi owady także w locie, zwykle jednak zbiera je w typowy dla rybitw sposób z powierzchni wody, nad którą zatrzymuje się dłużej trzepocząc skrzydłami. W Polsce gatunek chroniony.

Rybitwa czarna zwana też rybitwą żałobną, jest średnim ptakiem z rodziny rybitw (Sternidae). Długość ciała wynosi 23-26 cm, rozpiętość skrzydeł 60-65 cm, masa ciała 60-70g.  Gromadnie fruwające rybitwy czarne przypominają jaskółki, gdy zwinnym lotem unoszą się nad powierzchnią wody.  Obie płci umaszczone jednakowo. W szacie godowej ciemnoszara z czarną głową i jaśniejszym, szarym wierzchem skrzydeł. W szacie spoczynkowej podobna  do rybitwy białoskrzydłej, ale z wierzchu ciemniejsza. Młode osobniki są podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, posiadają jednak rzędy brązowoszarych plam na grzbiecie. W porównaniu z „białymi” rybitwami mają krótsze skrzydła i ogon, który jest słabo wcięty.
Rybitwa czarna tworzy kolonie lęgowe nad obfitującymi w roślinność wodami  śródlądowymi, jak jeziora, starorzecza, stawy rybne czy zbiorniki retencyjne. Zasiedla głównie  Europę środkową i wschodnią, od południowej Skandynawii po zachodnie krańce Azji.  Zimowiska znajdują się w tropikalnej strefie Afryki. W Polsce jest dość licznym ptakiem lęgowym, spotykanym na terenie całego kraju. Zamieszkuje nizinny obszar kraju, preferując bagienne doliny rzek: Biebrzy, Narwi i Bugu. Dość liczne, lecz rozproszone na terenie Warmii i Mazur. Liczebność populacji w Polsce jest szacowana na kilka tysięcy par.
Gniazda budowane są z roślinności wodnej, przede wszystkim na pływających po powierzchni wody liściach roślin wodnych, połamanych, leżących na trzcinach, w miejscu chronionym przed wiatrem i falami. W maju i czerwcu samica składa 3 brązowawe, nakrapiane jaja, które wysiaduje na zmianę z partnerem około 20 dni. Pisklęta osiągają lotność w wieku 4 tygodni i niedługo po tym uzyskują samodzielność. Rybitwy żywią się w okresie lęgowym głównie owadami, jak ochotki, jętki i ważki, często także  małymi rybami, wodnymi owadami, kijankami i drobnymi żabkami. Rybitwy łowią owady także w locie, zwykle jednak zbiera je w typowy dla rybitw sposób z powierzchni wody, nad którą zatrzymuje się dłużej trzepocząc skrzydłami.

Bibliografia
·    Karetta M. 2010. Atlas ptaków. Pascal.
·    Kruszewicz A. 2005. Ptaki Polski. Multico.
·    Singer D. 2005. Atlas ptaków Europy. Delta.
·    Sterry P., Cleave A., Clements A., Goodfellow P. 2003. Ptaki Europy. Świat Książki.



Autor opisu: Katarzyna Zwirska






   


O nas...



Partnerzy