Ochrona przyrody

Zwierzęta

Rośliny

Grzyby

Hydrografia

Pozostałe

Turystyka

Polecamy

Opis przyrodniczy

Błotniak łąkowy (Circus pygargus)



Ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), najmniejszy spośród błotniaków. Długimi, wąskimi skrzydłami i zwinnym, eleganckim lotem bardziej przypomina mewę lub rybitwę, niż ptaka drapieżnego.  W Polsce gniazduje około 400 par, głównie w dolinach dużych rzek nizinnych i na wybrzeżu. Często spotykany w uprawach zbóż na kośnych łąkach, gdzie pada ofiarą prac rolniczych i drapieżników. W Polsce objęty ochroną gatunkową ścisłą.

Błotniak łąkowy jest najmniejszym spośród błotniaków ptakiem drapieżnym. Długość ciała sięga od 40-50cm, rozpiętość skrzydeł 100-120 cm, masa ciała wynosi 250-320g u samców i 300-440g u samic. Smukły i delikatnie zbudowany drapieżnik. Samiec jest popielaty, z jednym paskiem na wierzchu skrzydeł i dwoma na spodzie, końcówki skrzydeł czarne. Na spodzie ciała charakterystyczne rzędy rudawych plam. Samica ma bardziej jednolite umaszczenie i trudniej ją rozpoznać.
W okresie lęgowym błotniaki gniazdują od środkowej Europy po środkową Syberię. Największą liczebność osiągają we wschodniej Europie. W Polsce gniazduje około 400 par, zamieszkujących głównie rozległe nizinne tereny wilgotne z niezbyt wysoką roślinnością i podmokłe nieużytki. Wskutek postępującego zanikania jego pierwotnych środowisk lęgowych coraz częściej spotykany na polach zbóż i innych użytkach rolnych. Zimuje w Afryce. Wiosną pierwsze ptaki pojawiają się w drugiej połowie kwietnia.
Do lęgu przystępują raz w roku. Po powrocie z zimowiska samiec wykonuje na dużej wysokości charakterystyczne loty godowe. Podczas tych lotów samiec wydaje serię twardych, szybko następujących po sobie okrzyków „kjek”. Samica zaś buduje wśród wysokiej roślinności małe, skromne gniazdo naziemne. Od maja do czerwca składa 3-5 białawych jaj. Samica wysiaduje je miesiąc, tyle samo czasu młode pozostają w gnieździe. Ptaki te gnieżdżą się pojedynczo, nie wykazując preferencji do kolonijnego gniazdowania. Żywią się głównie drobnymi ssakami do wielkości królika i ptakami do wielkości drozda. Często również żywi się polnikami i jajami ptasimi.

Bibliografia
·    Karetta M. 2010. Atlas ptaków. Pascal.
·    Kruszewicz A. 2005. Ptaki Polski. Multico.
·    Singer D. 2005. Atlas ptaków Europy. Delta.
·    Sterry P., Cleave A., Clements A., Goodfellow P. 2003. Ptaki Europy. Świat Książki.



Autor opisu: Katarzyna Zwirska






   


O nas...



Partnerzy