Kowal bezskrzydły (Pyrrhociris apterus)

Kowal bezskrzydły Pyrrhociris apterus L. to pluskwiak z rodziny kowalowatych (Pyrrhocoridae) ubarwiony na czarno i czerwono, z charakterystycznym rysunkiem na grzbiecie. Skrzydła najczęściej skrócone (brachypteria) – stąd jego nazwa kowal bezskrzydły. Występuje tu także zjawisko polimorfizmu (wielopostaciowości) – część osobników ma normalnie rozwinięte skrzydła, część jest krótkoskrzydła (tylne skrzydła silnie uwstecznione, zredukowane). Wielkość owadów dorosłych waha się w granicach 7-12 mm.

Owad ten licznie i często spotykany jest w pobliżu siedzib ludzkim (można uznać więc go za gatunek synantropijny lub semisynantropijny). Występuje zazwyczaj gromadnie, także i wczesną wiosną – na dole pni lip, kasztanowców, robinii pseudoakacji. Kowala bezskrzydłego najłatwiej spotkać w alejach przydrożnych i w parkach, a także na murach, starych cmentarzach, nad brzegami jezior.

Pluskwiaki te żywią się sokiem wysysanym z nasion lip i robinii oraz z owoców ślazów a także obumarłymi i żywymi stawonogami, które wysysa. Samica składa jaja w ziemi, na mchu lub wśród opadłych liści. W czerwcu pojawiają się larwy, a ich rozwój kończy się jesienią. Larwy pokrojem ciała przypominają owady dorosłe. Nowe pokolenie pojawia się na początku sierpnia. Postacie dorosłe (imago) zimują, schowane w kryjówkach na ziemi. Budzą się do aktywności wczesną wiosną i wtedy całe gromady tych owadów skupiają się na nasłonecznionych pniach drzew lub płotów.

Gatunek pospolity, występujący w Europie, Azji Mniejszej, Syberii, Indiach, północnej Afryce i Ameryce Środkowej.