Ochrona przyrody

Zwierzęta

Rośliny

Grzyby

Hydrografia

Pozostałe

Turystyka

Polecamy

Opis przyrodniczy

Karczownik ziemnowodny (Arvicola terrestris)



Karczownik zwany szczurem wodnym, to największy rodzimy nornik. Występuje na terenie prawie całej Europy i zamieszkuje dwa całkowicie różne środowiska.

Karczownik ziemnowodny swym zasięgiem obejmuje zachodnią, środkową i wschodnią Europę, Syberię po jezioro Bajkał i rzekę Lenę oraz północną część Mongolii, Kaukaz, Azję Mniejszą i Palestynę.

Zamieszkuje on 2 środowiska, tzn. gęsto zarośnięte brzegi wód stojących lub wolno płynących oraz stanowiska położone z dala od zbiorników wodnych, na suchym terenie jak pola uprawne, łąki czy ogrody. Na brzegach zbiorników wodnych buduje norę, od której prowadzi korytarz wprost do wody i otwiera się pod jej powierzchnią. Karczownik buduje również gniazda pływające, z pogryzionych części trzciny, o kształcie kulistym z bocznymi wyjściami. Gniazda te służą samicy jako miejsce porodu i wychowania młodych. Nory ziemne natomiast składają się z komory gniazdowej, spiżarni i korytarzy. Długość tych korytarzy może dochodzić do 85 cm. Karczowniki żyją parami, są aktywne zarówno za dnia jak i w nocy. Wyśmienicie pływają i nurkują. Mieszkające nad wodą gryzonie odżywiają się głównie pędami trzcin i sitowia oraz owadami wodnymi i ich larwami, rybami, narybkiem, małymi żabami. Zaś osobniki żyjące z dala od wód żywią się roślinami uprawnymi, warzywami, owocami, korzeniami roślin zielnych i drzew. Mogą wyrządzać duże szkody w szkółkach leśnych, sadach i gospodarstwach produkujących sadzonki roślin ozdobnych.

Całkowita długość ciała dorosłych osobników wynosi 21-24 cm, w tym ogon 6-10 cm, masa 60 – 180 g. Karczownik ma głowę masywną i krótką. Uszy długości 14 mm, są schowane w futerku. Ogon , długości połowy tułowia, jest dookoła owłosiony. Futro jest gęste i błyszczące, z wierzchu szarobrunatne lub brunatno czarne, stopniowo jaśnieje ku spodowi. Bywają osobniki całkowicie czarne. Gęste futerko, dzięki odpowiedniemu natłuszczeniu jest nieprzepuszczalne dla wody.

Karczowniki są zdolne do rozrodu już w wieku 2-3 miesięcy. Okres rozrodu trwa u nich od kwietnia do października. W tym czasie samica daje 3-4 mioty. Ciąża trwa 21 dni. Po tym czasie samica rodzi w ciepłym, miękko wyścielonym kulistym gnieździe po 2-7 nagich i ślepych młodych. Młode osiągają wagę od 3,2 do 7,8 g. Młode po 10 dniach otwierają oczy, a po 3 tygodniach stają się zupełnie samodzielne. Głównymi wrogami karczownika są łasica i gronostaj oraz lisy i sowy. Karczownik ziemnowodny żyje 2-4 lata.






Bibliografia

 1)     Amann G.:  Ssaki i zwierzęta zmiennocieplne. Wyd. MULTICO, Warszawa 1994: 213-215.

2)     Serafiński W., Wielgus – Serafińska E. : Ssaki. Wyd. PWN, Warszawa 1988: 393-395.




Autor opisu: Katarzyna Zwirska






   


O nas...



Partnerzy