Wojsiłka pospolita – sęp wśród owadów

Wojsiłka pospolita (Panorpa communis L.)należy do rodziny wojsiłkowatych (Panorpidae). Owad dorosły osiąga wielkość 2 cm, rozpiętość skrzydeł 2,5-3 cm. Spotkać  je można od wiosny do jesieni, przesiadujące na krzewach w wilgotnych lasach i w pobliżu zbiorników wodnych. Samce mają na końcu odwłoka – przypominające skorpiony – cęgowate przydatki, skierowane ku przodowi ciała. Cęgi te są chwytne. W czasie godów służą do uchwycenia i przytrzymania samicy. Samce wydzielają z gruczołów ślinowych kropelki śluzowatej cieczy, którą składają na podłożu, ofiarowują taką „przekąskę” samicy.

Zarówno larwy jak i postacie doskonałe są drapieżnikami. Zjadają drobne larwy innych owadów lub niewielkie owady dorosłe. Wojsiłka żywi się także martwymi owadami i spadzią mszyc. Czasem także wybiera owady, złowione w pajęczej sieci.

Samica składa jaja do ziemi. Ciemno ubiarwione larwy żyją w norkach, wydrążonych w glebie i żywią się szczątkami owadów i roślin oraz polują na inne drobne bezkręgowce.

Wojsiłka pospolita występuje w prawie całej Europie.

Wojsiłki (Macoptera)

Są to  łatwe do rozpoznania owady, z charakterystycznie wydłużoną głową i u samców zagiętymi na końcu odwłoka kleszczowa tymi wyrostkami, przypominającymi skorpiony. W pokroju dorosłe wojsiłki nieco przypominają chruściki. Wojsiłki są jednym z najstarszych rzędów owadów.

W Polsce występuje 9 gatunków, spośród ponad 350 zanotowanych z całego świata. Są to owady niewielkie, od 3 do 35 mm. Żyją na lądzie. Ciekawy jest bezskrzydły  pośnieżek – gdyż spotkać można na śniegu (lub mchu). Największy – spośród polskich wojsiłek – jest bugar (bugarowate – Bittacidae). Najczęściej spotykamy wojsiłkę pospolitą.

Charakterystyczna dla wojsiłek jest hipognatyczna głowa, mocno wydłużona w postaci skierowanego w dół Dziubka. Aparat gębowy typu gryzącego lub gryząco-ssącego. Występują dwie pary skrzydeł gęsto użyłkowanych. Obie pary skrzydeł są do siebie podobne, pokryte czarnymi plamami. U tych owadów występuje przeobrażenie zupełne. Larwy typu gąsienicowatego żyją w glebie. Przepoczwarczenie następuje w glebie lub ściółce.