Opis przyrodniczy
Ryjówka aksamitna (Sorex araneus)
Ryjówka aksamitna jest maleńkim, owadożernym ssakiem o wydłużonym ryjku i ogonie dłuższym od połowy ciała. Pospolicie występuje w lasach i borach mieszanych na terenie całego kraju.
Ryjówka aksamitna występuje w Europie i północno- zachodniej Azji. Środowiskiem jej życia są wilgotne lasy, łąki, zarośla, torfowiska i bagna. Lubi również strefy lądowienia jezior i stawów. Żywi się przede wszystkim owadami, rzadziej dżdżownicami, pająkami i ślimakami. Wyjątkowo zjada rośliny, a zimą nasiona. Jest bardzo żarłoczna, a bez pokarmu ginie w kilka godzin. Aktywna przez całą dobę.
Futerko ryjówki aksamitnej jest czarnobrązowe z wierzchu, boki ma żółtawe, spód szarobrązowy. Posiada długi ryjek, bardzo małe oczy, małe, okrągłe uszy, prawie całkowicie schowane w futerku. Po bokach ciała znajdują się gruczoły zapachowe. Długość ciała wynosi 6-8 cm, ogona 3,5-5 cm, masa ciała 7-15 gram.
Ruję odbywa od marca do września. W ciągu roku rodzi 3-4 mioty po 1-9 młodych, które początkowo są nagie i ślepe. Młode usamodzielniają się po 21 dniach, dojrzałość płciową uzyskują po przezimowaniu. Ryjówki te żyją średnio 6 miesięcy, maksymalnie 14.
Znanych jest ok. 170 gatunków należących do rodziny Ryjówkowatych. W Polsce najczęściej spotykane są: ryjówka aksamitna (Sorex araneus), ryjówka malutka (Sorex minutus), ryjówka średnia (Sorex caecutiensis) i ryjówka górska (Sorex alpinus). Wszystkie ściśle chronione.
Bibliografia
1) Mała encyklopedia leśna, PWN Warszawa 1991.
2) Dr Dorota Zawadzka, dr Marek Sławki: Las, MULTICO Oficyna Wydawnicza, Cop. 2007.
3) Dreyer Ewa, Dreyer Wolfgang: Las, MULTICO Oficyna Wydawnicza, Cop. 2003.
Autor opisu: Katarzyna Zwirska