Opis przyrodniczy
Modrzew europejski – Larix decidua Mill. (=L. europaea DC.)
Nazwa rodzajowa znana od czasów starożytnych (łac. larix = modrzew) od łac. laridum, lardum = słonina - być może nawiązanie do połyskującej, „tłustej” żywicy; łac. decido = odpadam - wskazanie na igły opadające na zimę.
Charakterystyka morfologiczna
Rozmiary, wiek
Modrzew europejski to drzewo dorastające nawet do 40 (50) m wysokości. Jego pierśnica dochodzi nawet do 1,5 m. Modrzew jest gatunkiem długowiecznym, może dożywać nawet 700 (800) lat.
Pień, korona, korzeń
W drzewostanach[1] modrzew wykształca proste, gonne i dobrze oczyszczone strzały[2]. Pień starszych drzew pokryty jest grubą, głęboko spękaną korą.
Korona stosunkowo wąska, Dolne gałęzie nieco zwisające, górne wyrastają prostopadle z pnia.
System korzeniowy modrzewia
jest dobrze rozwinięty, ma zarówno głęboki korzeń główny, jak i silnie
rozwinięte korzenie boczne.
Pąk, pęd, liść
Pąki wierzchołkowe są półkoliste, wielkością nie przewyższające pąków bocznych. Pąki boczne stożkowe lub również półkoliste, osadzone prawie pod kątem prostym do pędu. Łuski pąków błyszczące, brązowe.
Pędy szorstkie koloru żółtawo-brązowego.
Igły na pędach skróconych zebrane w pęczki. Igły na pędach wydłużonych ułożone spiralnie, ostro zakończone. Jesienią igły przebarwiają się na kolor złotożółty i opadają.
Kwiaty, kwiatostany, szyszki, nasiona
Kwiaty pojawiają się na przełomie kwietnia i maja. Kwiaty męskie są koloru jasnożółtego, zaś żeńskie najczęściej zielone z czerwoną obwódką, czasami mogą być karminowo-czerwone. Kwiaty obu płci wyrastają na krótkopędach - żeńskie skierowane ku górze, a męskie ku dołowi.
Szyszki wykazują dużą zmienność (od okrągławych do wydłużonych, wąskojajowatych) długości 2-4(6) cm. Łuski zaokrąglone lub wykrojone, proste lub lekko odgięte na zewnątrz, nagie lub tylko u nasady nieco owłosione. Szyszki otwierają się z trudem.
Nasiona mają szarobrązowy kolor, jajowaty kształt z ostrym końcem i są świdrowato skręcone.
Zasięg modrzewia europejskiego
Występuje w środkowej i zachodniej Europie, najczęściej w górach. W Polsce podgatunek typowy – L. decidua subsp. decidua – rośnie dziko zapewne tylko w Tatrach. Do lasów na niżu, po wyniszczeniu podgatunku polskiego – L. decidua subsp. polonica – tylko sztucznie wprowadzony.
Zastosowanie
Drewno modrzewia jest wysoko cenione ze względu na twardość, wyjątkową odporność na gnicie i łatwość obróbki. Często wykorzystuje się je w budownictwie.
[1] drzewostan - zespół większej liczby drzew rosnących na pewnej powierzchni leśnej
[2] strzała – pień drzewa iglastego
Drzewa pomnikowe w naszym regionie
Poniższa tabela przedstawia niektóre modrzewie pomnikowe rosnące w województwie warmińsko – mazurskim.
Obwód pnia na wys. 1,30 m |
Wysokość drzewa |
Gmina |
NADLEŚNICTWO Leśnictwo |
Uwagi |
[cm] |
[m] |
|||
195-300 |
20-23 |
Barciany
|
-
|
miejscowość Drogosze, park przypałacowy -5 szt. |
320 |
29 |
Elbląg
|
ELBLĄG Dąbrowa oddz. 344d |
|
313, 305 |
38, 35
|
Giżycko |
GIŻYCKO Zielony Dwór oddz. 20o |
miejscowość Gajewo |
254 |
23 |
Orzysz
|
- |
miejscowość Orzysz, przed Klubem Garnizonowym |
390 |
23 |
Rychliki |
- |
miejscowość Jankowo, park dworski |
325 |
20 |
Stawiguda |
- |
Kielary, park podworski położony pomiędzy wsiami Ruś oraz Bartążek, ok. 8 km od Olsztyna, nad pn.-zach. Brzegiem jez. Kielarskiego |
331 |
32 |
Szczytno
|
WICHROWO Szymany oddz. 818c |
przy drodze Szczytno-Sasek Mały |
380 |
40 |
Tolkmicko
|
ELBLĄG Górki oddz. 191a |
|
246 |
39 |
Wieliczki
|
OLECKO Kłosowo oddz. 110c |
|
Bibliografia
Anonim 2009. Lasy w Polsce 2009. Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, Warszawa
Dolatowski J., Seneta W. 2000. Dendrologia. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
Tomanek J. 1994. Botanika leśna : Podręcznik dla studentów wydziałów leśnych. PWRiL Warszawa
Autor opisu: Jarosław Sikorski