Kania ruda (Milvus milvus)

Kania ruda jest dużym i bardzo charakterystycznym ptakiem drapieżnym. Podczas lotu prezentuje elegancką sylwetkę ze skrzydłami ułożonymi w kształt litery „M” oraz długim, głęboko rozwidlonym ogonem, który wciąż ustawia pod różnymi kątami. W ubarwieniu dominuje kolor rudobrązowy a na spodzie skrzydeł znajdują się kontrastujące z nim białe plamy.

Kanie rude zasiedlają obszary ze starymi lasami liściastymi, które przeplatane są terenami otwartymi – zbiornikami wodnymi, rzekami, łąkami i polami. Można je spotkać na terenach podmokłych, w dolinach rzek, na skalistych wybrzeżach i terenach o charakterze parkowym. Generalnie ptaki te nie występują na terenach silnie przekształconych rolniczo. Gniazda budują wysoko na drzewach, w rozwidleniach konarów.

Ptaki te są doskonałymi, zwinnymi lotnikami. Polują na bezkręgowce i drobne kręgowce, których wypatrują w locie. Kanie nie tylko polują, ale nie pogardzą także znalezioną padliną. Są to ptaki bardzo agresywne wobec innych ptaków drapieżnych – przepędzają je i zabierają im pokarm, dlatego rzadko zdarza się by jakiś drapieżnik założył gniazdo w ich sąsiedztwie.

Populacja kani rudej zanotowała silny spadek liczebności, który rozpoczął się już w XVIII i XIX w. i trwał aż do połowy XX w. Przyczyną tych zmian mogła być intensyfikacja rolnictwa, a także tępienie ptaków. Mniej więcej od lat 50. ubiegłego wieku stan tego gatunku ulega poprawie i dziś kania ruda jest już ptakiem znacznie częstszym. Obserwacja kani rudej na Warmii nie jest rzadkością, choć jest ich tu mniej niż w zachodniej Polsce.

Kanie rude przejawiają skłonności, które nie kojarzą nam się zbyt przyjemnie. Nie dość, że odżywiają się padliną, zimą zamiast wędrować wolą pozostawać przy śmietnikach i rzeźniach gdzie wyjadają odpadki, to nierzadko wnętrze gniazda wyścielają znalezionymi śmieciami, np. szmatami i papierami.