Ochrona przyrody

Zwierzęta

Rośliny

Grzyby

Hydrografia

Pozostałe

Turystyka

Polecamy

Informacje, felietony

Drewno jako odnawialne źródło energii



W końcu XX wieku obserwowaliśmy na świecie dwa zjawiska bulwersujące społeczeństwo oraz różne gremia specjalistów-przyrodników. Było to zagrożenie niedostatkiem energii i surowców energetycznych oraz zagrożenie zanieczyszczeniem środowiska spowodowane rozwojem przemysłu i rosnącym zużywaniem kopalnych surowców energetycznych.

Jedną z koncepcji poprawy sytuacji była propozycja zastępowania, a przynajmniej ograniczenia zużycia energetycznych surowców kopalnych i zastąpienie ich odnawialnymi źródłami energii.

Wielu ekologów duże nadzieje wiąże z maksymalizacją użycia biopaliw, w tym pochodzących z arbomasy[1] leśnej. Wprawdzie ich spalanie powoduje również emisję gazów cieplarnianych, które jednak w czasie produkcji biologicznej nowych zasobów surowca energetycznego są ponownie wiązane.

Wykorzystanie roślin zdrewniałych na cele energetyczne jest procedurą znaną od dawna. W gospodarstwie leśnym, przed szerszym upowszechnieniem paliw kopalnych, co w zasadzie u nas miało miejsce w połowie XX wieku, były one jednym z podstawowych produktów pozyskiwania drewna: obok drewna użytkowego wytwarzano powszechnie drewno opałowe.

Z czasem produkcja drewna opałowego uległa znacznemu ograniczeniu: ekolodzy leśni zaczęli nawoływać, by najcieńsze części zdrewniałe i zielone pozostawały w lesie ze względów ekologicznych. Apele te pozostałyby bez odzewu, gdyby w tym czasie wieś polska nie otrzymała wystarczających dostaw kopalnych surowców energetycznych, głównie węgla.

Obecnie ekolodzy nawołują jednak, by całą niewykorzystaną arbomasę leśną, ze względu na potrzebę zwalczania efektu cieplarnianego, przeznaczyć na cele energetyczne. Nawołują więc do sytuacji z początku XX wieku. Sytuacji tej przeciwni są ekolodzy leśni. Nasuwa się na myśl modlitwa Psujaczka z „Faraona” Bolesława Prusa: „[…] złote ptaki modlitw przeciwnych na pewnej wysokości nad ziemią zderzają się, spadają na Ziemię i nie docierają do uszu wszechmocnego […]”

Gospodarstwo leśne, mimo negatywnego stanowiska ekologów leśnych, nigdy nie przerwało produkcji drewna na cele energetyczne. Obecnie jest to grubizna nieprzydatna na cele użytkowe i drobnica wyrabiana w tak zwanym „samowyrobie”. Ostatni, leśnictwo zaczęło wytwarzać znaczne ilości drewna energetycznego na zaopatrzenie przemysłu.

Wykorzystanie arbomasy na cele energetyczne niesie ze sobą wiele superlatywów, szczególnie w odniesieniu lokalnym. Dodatni lokalny wpływ drewna energetycznego potęgowany jest dzięki zmniejszeniu zanieczyszczenia środowiska. Wiejskie urządzenia grzejne pozbawione są przecież z reguły instalacji oczyszczających emitowane spaliny, np. SOx, towarzyszących spalaniu węgla kopalnego. Zimą niektóre wiejskie ośrodki ogrzewane węglem kopalnym, mają powietrze bardziej zanieczyszczone tym gazem niż ośrodki przemysłowe. Czyste środowisko sprzyjać będzie rozwojowi ruchu turystycznego i rekreacyjnego stymulującego zatrudnienie. A przy produkcji drewna na cele energetyczne – przy procesie dość pracochłonnym – znajdzie zatrudnienie wiele osób.

Na zakończenie należy dodać, że każda produkcja, przebiegająca nawet na granicy opłacalności ekonomicznej, w tym przede wszystkim przyjazna środowisku, jest czynnikiem aktywizacji ekonomicznej każdego regionu, jak również każdej miejscowości.

Jarosław Sikorski, Nadleśnictwo Olsztyn

sikorski.jaroslaw@gmail.com

Bibliografia

Laurów Z. 2010. Surowiec drzewny jako odnawialne źródło energii. Biblioteczka leśniczego. Zeszyt 298 Wydawnictwo Świat, Warszawa



[1] arbomasa – od łac. arbor – drzewo, biomasa drzew




[ - 2010-10-20]



 

O nas...



Partnerzy